Kraków i artyści. Teksty o malarzach i grafikach środowiska krakowskiego drugiej połowy wieku XX.

Szczegóły produktu Praca składa się z czterech części, z których każda koncentruje się wokół kluczowego problemu dla środowiska krakowskiej sztuki po II wojnie światowej. Po zarysowaniu ogólnej charakterystyki sztuki po 1945 roku, autor zderza ze sobą sylwetki „innowatorów”, takich jak Tadeusz Kantor czy Jerzy Nowosielski z „indywidualistami” w rodzaju Adama Hoffmana. Druga część książki poświęcona jest analizie różnorodnych wątków w malarstwie Hanny Rudzkiej-Cybisowej, Leszka Dutki, Zbysława Maciejowskiego, Danuty Leszczyńskiej-Kluzy i Stanisława Rodzińskiego, wykazując istotne znaczenie, w każdym przypadku odmiennie odczytywanej, malarskiej formuły opartej na kolorze. Następnie autor skupia się na najważniejszych problemach grafiki krakowskiej. Ostatnia część pracy przynosi obszerną analizę działania twórców rezygnujących z tradycyjnych dyscyplin wypowiedzi – pośród artystów tworzących „poza obrazem” omówione zostają, klasyczne już, instalacje Jerzego Beresia, a także prace przedstawicieli najmłodszej generacji: Marty Deskur i Grzegorza Sztwiertni. SPIS TREŚCI I. Pokolenie innowatorów i indywidualistów. Co zawdzięcza sztuka polska PRL-owi Adam Hoffmann Tadeusz Kantor Jerzy Nowosielski Witold Urbanowicz @. Tradycja koloryzmu Malarze Hanna Rudzka-Cybisowa Leszek Dutka Zbysław Maciejewski Stanisław Rodziński 3. Rola grafiki Włodzimierz Kunz Danuta Leszczyńska-Kluz Portret ironiczny Ścieżki grafiki Grafika lat 90. Jacek Sroka Romuald Oramus Jerzy Dmitruk Zbigniew Bielawka Mieczysław Górowski i Władysław Pluta 4. Wyjście poza obraz Instalacje Jerzy Bereś Wincenty Dunikowski-Duniko Marta Deskur Grezgorz Sztwiertnia Zakończenie: Znaczenie Krakowa dla powojennej sztuki polskiej