Rozumność chrześcijaństwa zgodnie z treścią Pisma

Szczegóły produktu Określając Johna Locke'a (1632–1704) mianem ojca nowożytnego empiryzmu oraz orędownika politycznego liberalizmu, trzeba pamiętać, że jest on autorem nie tylko powszechnie znanych Rozważań dotyczących rozumu ludzkiego oraz Dwóch traktatów o rządzie, lecz także ważnych dzieł z zakresu filozofii religii i teologii. Opublikowana w 1695 roku Rozumność chrześcijaństwa – bodaj najważniejsza praca z tego zakresu – stanowi pomost pomiędzy Rozważaniami a późniejszymi pismami, takimi jak kolejne Vindications of the Reasonableness of Christianity, w których uzasadnia swoje stanowisko, oraz A Paraphrase and Notes on the Epistles of St. Paul, będącymi komentarzami do wybranych ksiąg Nowego Testamentu. W epoce gorących sporów religijnych podstawą swego namysłu czyni Locke już nie wykładnie Pisma Świętego, ale racjonalnie zinterpretowaną jego źródłową treść. Krytyka doktrynalnych sporów, a także sprzeciw wobec fideizmu, rozbudowanej dogmatyki i zwykłego zabobonu czyniły zeń w kolejnych latach patrona angielskiego deizmu, inspirującego radykalnych myślicieli w rodzaju Johna Tolanda czy Anthony'ego Collinsa. Była to jednak nowa interpretacja jego dokonań, nie do końca zgodna z duchem Rozumności. W dziele tym, broniąc prerogatyw ludzkiego rozumu, wskazuje bowiem Locke na nieredukowalny charakter Objawienia i występuje przeciwko sprowadzeniu całej religii jedynie do jej naturalnego aspektu.