O odkryciu, po którym wszelka nowa krytyka czystego rozumu jest zbędna ze względu na istnienie wcześniejszej. I inne rozprawy filozoficzne

Szczegóły produktu Przy wygłaszaniu tezy, że Kant był krytykiem tak zwanej metafizyki klasycznej lub dogmatycznej bardzo często, chcąc przytoczyć konkretny przykład, mówi się, iż chodzi przede wszystkim o metafizykę szkoły leibniziańsko-wolffiańskiej. Termin taki, jakkolwiek w sensie historycznym dobrze oddaje orientację autora Krytyki czystego rozumu, czasami staje się przyczyną swoistego zamieszania. Wynikałoby z niego, że Leibniz i Wolff głosili mniej więcej to samo. W osiemnastym wieku, gdy poglądy Wolff a uchodziły za ostatnie słowo fi lozofi i w ogóle, tak rzeczywiście w Niemczech myślano, lecz interpretację tę historia bardzo prędko zweryfikowała. Dziś Leibniz uchodzi za jednego z największych filozofów wszechczasów. Wciąż ukazują się nowoczesne, krytyczne edycje jego dzieł. Istnieją towarzystwa leibniziańskie i poświęcone temu autorowi periodyki. A Wolff ? Docenia się jego wkład w rozwój filozofi i niemieckiej, ale w jakimś sensie jest on myślicielem dawno przebrzmiałym. Z innym przedstawicielem metafizyki przedkrytycznej, który zainspirował Kanta, Alexandrem Baumgartenem, los obszedł się łaskawiej. Myśliciel ten, będący za życia nieomal urzędowym niemieckim filozofem, przeszedł do historii jako wyznawca poglądów, w opozycji do których powstała Krytyka czystego rozumu. Jak się to mówi anegdotycznie, Kant tak długo musiał wykładać metafizykę z jego podręcznika, aż w końcu zirytował się i zaczął pisać swe głośne dzieło. Mirosław Żelazny SPIS TREŚCI: Mirosław Żelazny Kant i metafizyka przedkrytyczna 1. Problem podstawy racji dostatecznej /5 2. Samoorientacja rozumu w myśleniu o nadzmysłowej praistocie /22 3. Niemożność teodycei /25 4. Kant i idee Platońskie /30 5. Wieczny pokój w filozofii /34 Immanuel Kant O odkryciu, po którym wszelka nowa krytyka czystego rozumu jest zbędna ze względu na istnienie wcześniejszej i inne rozprawy filozoficzne. O odkryciu, po którym wszelka nowa krytyka czystego rozumu jest zbędna ze względu na istnienie wcześniejszej /41 Rozdział pierwszy. O obiektywnej realności pojęć, którym nie może być dana żadna korespondująca z nimi zmysłowa naoczność, według pana Eberharda /44 A. Dowód obiektywnej realności pojęcia podstawy dostatecznej według pana Eberharda /48 B. Dowód obiektywnej realności pojęcia tego, co proste w przedmiotach doświadczenia według pana Eberharda /53 C. Metoda przejścia od tego, co zmysłowe do tego, co niezmysłowe według pana Eberharda /62 Rozdział drugi. Rozwiązanie zadania: w jaki sposób możliwe są syntetyczne sądy a priori? - według pana Eberharda /81 Co oznacza: orientować się w myśleniu? /109 Kilka uwag do PRÓBY WYKŁADÓW PORANNYCH Mendelssohna autorstwa Ludwiga Heinricha Jakoba /127 O daremności wszelkich filozoficznych prób w teodycei /133 O niedawno powstałym, wyniosłym tonie w filozofii /153 Zapowiedź bliskiego zawarcia traktatu o wiecznym pokoju w filozofii /173 Rozdział pierwszy. Optymistyczna perspektywa bliskiego wiecznego pokoju /173 Od najniższego stopnia natury ożywionej człowieka do jego najwyższego stopnia - filozofii /173 A. O fizycznych przyczynach filozofii /174 O fizycznym oddziaływaniu filozofii /174 O pozornej niemożności pogodzenia filozofi i z jej trwałym stanem pokoju /176 O rzeczywistej możliwości pogodzenia krytycznej filozofii z trwałym stanem pokoju w filozofii /176 B. Ponadfizyczne podstawy życia człowieka odpowiadające celom filozofii /178 Czym jest filozofia jako nauka, która pośród wszystkich nauk stanowi największą potrzebę człowieka? /178 O nadzmysłowych przedmiotach naszego poznania /179 Wniosek /180 Rozdział drugi. Wątpliwa perspektywa bliskiego wiecznego pokoju w filozofii /180 Aneks I. Uwagi rzeczowe /187 II. Bibliografi a ważniejszych polskich przekładów dzieł Immanuela Kanta /199