Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce

Szczegóły produktu Zaletą tej pracy jest odważne podjęcie kwestii relacji historycznoliterackich pomiędzy modernizmem a awangardą w Polsce. Nawiązując do prac Fokkemy, Baumana, Eysteinssona, Adorna, autorka dochodzi do wniosku o podrzędności terminu awangarda wobec modernizmu i tezę tę dokumentuje zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i historycznoliterackim. Lejtmotiwem rozważań jest kwestia autonomii literatury, pozwalająca pokazać szerokie historycznoliterackie konteksty tej idei zarówno ku Młodej Polsce, jak i ku literaturze po 1956 roku.