Miłosz i rówieśnicy. Domknięcie formacji

Szczegóły produktu Marta Wyka podkreśla, że istnieją pewne mocne węzły światopoglądowo-este­tyczne, w ramach których można Miłosza rekonstruować. Najsilniejsze z nich (poza historycznymi wydarzeniami) to otwarcie XX wieku w dyskursach takich jak: dyskurs seksualnej tożsamości Oskara Wilde’a, etnicznej tożsamości repre­zentowanej przez sprawę Dreyfusa oraz politycznej tożsamości nakreślonej przez Brzozowskiego. Obok nich trzeba rekonstruować wiązkę wpływów i wy­mian, co autorka niezwykle kompetentnie czyni, próbując znaleźć dla Miłosza także nieoczywistych partnerów wymiany idei – przedwcześnie zmarłych, wrzuconych na boczny tor. Marta Wyka nie ukrywa, choć i nie wyzyskuje nadmiernie faktu, iż pisze o for­macji, która jest jej bliska, że zalicza się niewątpliwie do pokolenia następców, synów i córek. Ten fakt, subtelnie zaznaczany w narracji, podnosi jej walory, uzupełnia horyzont antropologicznej wiedzy. W końcu ta monografia jest także „dziedzictwem Miłosza”, choć rozpoznającym tak trafnie domknięcie formacji. Prof. dr hab. Inga Iwasiów Co jest w środku? Pozornie tylko skupia się autorka na incydentach, epizodach biograficznych z lat okupacji i tuż po niej czy na obfitej korespondencji Miłosza, gdyż niezależnie od tego, jak są to epizody ciekawe, a są, wszędzie daje znać o sobie problem związany z przynależnością Miłosza do generacji i formacji. Tak, że z każdego z tych przypadków można wysnuć wnioski daleko dalej idą­ce, niżby to wynikało z punktu wyjścia, który może wydawać się błahy. I tak, w rozdziale trzecim, z amatorskiej fotografii, na której obecni są Miłosz, Wyka i Andrzejewski, wynika problematyka ogromnie ważna, wojny, tego jakie zna­czenie miała ona dla duchowej formacji tego pokolenia, czego ich nauczyła, jakim cieniem kładła się na ich biografii, w jakim stopniu pozwalała zrozumieć świat, który dopiero w świetle tego strasznego wydarzenia stawał się lepiej niż dotąd zrozumiały. Także z tego, jak Marta Wyka opisuje krótki krakowski epizod w tużpowojennej biografii Miłosza, można się wiele zorientować w wyborach, jakim musieli stawić czoło pisarze postawieni w sytuacji bez wyjścia. Prof. dr hab. Jerzy Święch SPIS TREŚCI WSTĘP MIŁOSZ I „GEOGRAFIA MŁODOŚCI” – KRAJE, KONTEKSTY , POKOLENIA Dziwna Europa Archiwum formacyjne Miejsca, miasta, ulice Losy paralelne Dwie kryptoautobiografie Labirynt, melancholia BULION Z GWOŹDZI, CZYLI MIŁOSZ I BRZOZOWSKI (KRÓTKA HISTORIA PEWNEGO WPŁYWU) Młody gniewny Inne głosy Dynamika jednej dyskusji Wychowanie w przestrzeni umysłowej Człowiek wśród skorpionów czy Sam wśród skorpionów? Pomiędzy 1962 a 2000 Zakończenie merytoryczne Zakończenie symboliczne Re-lektury Trzy nowe lekcje Suma Pytanie niezupełnie na temat CZYTANIE W GŁĄB OKUPACYJNEJ FOTOGRAFII – ANDRZEJEWSKI, MIŁOSZ, WYKA Na bocznicy dziejów Trzeba zmienić filozofię Przeżycie wojenne Projekty kondycji ludzkiej Okupacja i wizualność Projekt legendy czy legenda projektu Faust na ruinach Zakończenie i nowe otwarcie DOM LITERACKI JAKO IMAGO MUNDI – WOKÓŁ KRAKOWSKIEGO EPIZODU CZESŁ AWA MIŁOSZA Legenda i prawda Ponowny powrót do domu Gry i zabawy Sprawa Gałczyńskiego jeszcze raz Maski Krońskich Sygnatura Kraków 1945 PROJEKTY UMYSŁOWE W LISTACH Listy – porządek czy rozproszenie? „Uwielbiam pana...” (Miłosz – Iwaszkiewicz) Wańkowicz – ziomek (albo ojciec rodziny i trauma wygnania) Wileński opiekun – Kridl Merton – inny Giedroyć i wytyczanie strategii. Przeciw mandarynom Krawat Aleksandra Wata Europejczyk i brat Z powodu telefonów po śmierci Herberta Przyjaciel Dwa projekty (które się wówczas zaczynają rysować) Powrót do korespondencji – list założycielski Listy jako konieczność Dwudziestowieczna myśl archiwalna DZIECI I WNUKI MIŁOSZA Sprzeczne głosy Powróćmy zatem do dzieci Estetyka i etyka recepcji Przemiany mistrzostwa Ostatnia odsłona PRZEMIANY FORMACJI Sprawy na początek wieku Formacja 1910 – doświadczenia, emocje, horyzonty światopoglądowe Siostry Miłosza Konstelacja alternatywna – zbliżenie Dwa zakończenia Nota bibliograficzna Indeks nazwisk