Konstanty Regamey, Wybór pism estetycznych

Szczegóły produktu Pisma Konstantego Regameya stanowią istotny fragment obrazu polskiej estetyki muzycznej, szczególnie lat 30. XX wieku, i w znaczący sposób dopełniają dokonania estetyki akademickiej tego okresu zdominowanej przez teorie Romana Ingardena, Zofii Lissy i Stefanii Łobaczewskiej. Regamay oceniany był jako "polemista i szermierz myśli muzycznej otwierającej nowe perspektywy" i jako główny rzecznik "obozu muzycznego postępu", wnikliwie systematyzujący współczesne mu tendencje stylistyczne. Największą rolę w jego koncepcjach estetycznych odegrały dwie teorie: rozbudowany system filozoficzny Józefa Hoenego-Wrońskiego oraz estetyczna teoria "Czystej formy" Stanisława Ignacego Witkiewicza. SPIS TREŚCI Katarzyna Naliwajek-Mazurek, Konstanty Regamey. Między mistyką a Czystą Formą Regamey – polski estetyk, Szwajcar z Kijowa Poglądy estetyczne Regameya – sfery oddziaływań Nowa ontologia muzyki w świetle systemu Józefa Hoene-Wrońskiego Czysta Forma w muzyce Nota edytorska KONSTANTY REGAMEY WYBÓR PISM ESTETYCZNYCH 1 WOKÓŁ ISTOTY MUZYKI Treść i forma w muzyce 2 REFLEKSJA NAD NOWĄ MUZYKĄ Część 1. Lata trzydzieste Muzyka współczesna. Jej źródła Muzyka współczesna. Kierunki zachowawcze Muzyka współczesna. Dokończenie Czy atonalizm jest naprawdę atonalny? Snobizm a postęp w muzyce współczesnej Część 2. Okres powojenny Muzyka zachodnioeuropejska w czasie wojny i po wojnie Neoklasycyzm a romantyzm Źródła i tło kryzysu muzyki współczesnej Uwagi o uwagach w sprawie aleatoryzmu 3 WOKÓŁ MUZYKI POLSKIEJ Muzyka polska na tle współczesnych prądów Hasła a Ŝywa twórczość w muzyce współczesnej Dwadzieścia lat muzyki w Polsce Muzyka nowoczesna a totalizm Ideologia artystyczna Karola Szymanowskiego Stanowisko Szymanowskiego w muzyce europejskiej 4 MISCELLANEA Tadeusz Szulc: Muzyka w dziele literackim Bolesław Woytowicz Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) Andrzej Panufnik Bibliografia (wybór)