Przez teksty Stanisława Marii Salińskiego

Szczegóły produktu Książka Joanny Gajowieckiej-Misztal jest wnikliwym studium historycznoliterackim i teoretycznoliterackim twórczości jednego z najciekawszych pisarzy-marynistów. Na znane, jak i tworzone pod licznymi pseudonimami teksty Salińskiego, autorka patrzy między innymi z perspektywy marynistyki, cyklu literackiego, kultury popularnej i myśli postkolonialnej. Stanisław Maria Saliński (1902–1969) to nie tylko dziennikarz i marynarz, ale przede wszystkim pisarz często określany mianem marynisty. Urodzony na południowo-wschodnich rubieżach Imperium Rosyjskiego, po rewolucji październikowej przyjeżdża do Polski, wiąże się z „Kwadrygą”, przyjaźni się z Konstantym Ildefonsem Gałczyńskim. „Dziadzia”, jak nazywają go przyjaciele, debiutuje w 1928 roku cyklem Opowieści morskie. Książka ta, która wyrasta z ogromnej fascynacji morzem, wyznacza „oficjalny” kurs pisarstwa Salińskiego. Równolegle, najczęściej pod pseudonimem Jerzy Seweryn, prozaik tworzy popularne powieści obyczajowe. SPIS TREŚCI Wstęp Część I CYKL, RE-CYCLING, CYKLICZNOŚĆ Opowieści morskie Stanisława Marii Salińskiego cyklem literackim? Re-cycling Opowieści morskich Stanisława Marii Salińskiego? Ku cyklowi powieści ucyklicznionych. Hieroglify i Anna z Kamienia – powieści ucyklicznionego czasu i przestrzeni Część II Z PRĄDEM CZY POD PRĄD LITERATURY I KULTURY POPULARNEJ Literatura popularna a wczesna twórczość Salińskiego Kim jestem, gdy się (nie) podpisuję? Poetyka powieści popularnych pisarza Kobieta... ...i mężczyzna Przestrzeń... ...i czas Narrator/Autor W stronę mezaliansu marynistycznego Część III PRZESTRZENIE I PATRZENIE – EGZOTYKA I POSTKOLONIALIZM W TEKSTACH STANISŁAWA MARII SALIŃSKIEGO Tercet egzotyczny Saliński egzotyczny Saliński postkolonialny Zakończenie Literatura podmiotowa i przedmiotowa dotycząca twórczości Stanisława Marii Salińskiego Bibliografia Indeks nazwisk Spis ilustracji